Мамонттың азуы – бізге алыс өткеннен жеткен өте сирек кездесетін шикізат: жүнді мамонттың ең ежелгі қалдықтары шамамен 5 миллион жаста, ал тұқымның соңғы өкілдері шамамен 10 мың жыл бұрын жойылып кеткен.
Бұл артефакттың жасы антропогенмен есептеледі, яғни шамамен 2,5 мың жыл бұрын.
Мамонт сүйегінің баспанасына айналған топырақтың минералдарына бай, оның болжанбайтын климаттық жағдайлары құнды шикізаттың құрылымына өзгерістер әкелді, сондықтан фрагмент бізге әртүрлі дәрежедегі зақымданулармен минералданған күйде келді.
Leave a Reply